Ιάπωνες, Επιστήμη & Εθνοψυχολογία

Για να κατανοήσουμε την ψυχοθέτηση του Ιαπωνικού λαού, θα πρέπει να έλθουμε χρονολογικά πάρα πολύ πίσω, στους χρόνους που ξεκίνησαν οι διαφορές τους με τους Κινέζους ή και με άλλους λαούς. Οι συγκρούσεις των μεγάλων αυτών εθνοδυναστιών, κατά την εντύπωση που επικρατεί στις περιοχές αυτές, κράτησαν, όπως συνηθίζεται, πολλές εκατονταετίες. Μια τέτοια συμπυκνωμένη ένωση κοινωνιών δημιουργήθηκε εκεί κάτω από το πρόσταγμα να υπερασπισθούν την εντολή που ο αυτοκράτορας τους έδινε. Αυτό γονιμοποίησε μέσα τους μια ιδιόμορφη παράδοση. Η παράδοση αυτών των φυλών, σε εμάς τους Ευρωπαίους, γενικότερα σε εμάς τους δυτικούς και χωρικούς, παρουσιάζεται ως μια πρωτοτυπία μεγάλου μεγέθους. Όμως εδώ ερχόμαστε να παρατηρήσουμε την εκπλήρωση του λαϊκού γνωμικού που έλεγε «συνήθεια δευτέρα φύση». Οι Ιάπωνες πέρασαν από τις πρωτογονικές τους καταστάσεις κάτω από αυτές τις αυτοκρατορικές εντολές και διαμορφώθηκαν ως λαός πάνω στο εξής ρητό της εθνικής τους ατομικότητας: Όταν συμβαίνει κάτι, να ενώνονται όλοι μαζί για να το αντιμετωπίσουν. Έτσι και στον πόλεμο ή στις διαφορές τους με τους άλλους, συγκεντρώνονταν όλοι προς την κατεύθυνση αυτήν, ώστε να κερδίσουν και να επικρατήσουν στα μέρη που ήθελαν.

Όλα αυτά διέπλασαν σε αυτές τις φυλές την ανάγκη ενότητας εμπρός στην εκπλήρωση του σκοπού, την επιθυμία εκπλήρωσης της εντολής που έλαβαν από τον ανώτερο. Το παρατηρούμε και στις νεότερες φυλές. Έτσι, το τραγικό συμβάν στην Ιαπωνία, τους βλέπουμε να το αντιμετωπίζουν με μια σιωπή και με μια επιθυμία να αποκαταστήσουν όλοι μαζί την ζημιά που έγινε. Κάποιοι λένε ότι έπαιξε ρόλο στην εθνοψυχογράφηση αυτού του λαού η γεωγραφική τους απομόνωση στο νησί τους. Όμως δεν είναι απόλυτα έτσι, διότι την ίδια αντιμετώπιση γεγονότων παρουσιάζουν και οι Κινέζοι και οι Κορεάτες και άλλοι λαοί εκεί. Αυτό είναι δημιούργημα της διοικήσεως των κόσμων αυτών. Οι Γιαπωνέζοι έχουν μάθει να δρουν για τον Αυτοκράτορα. Η συμπεριφορά τους αποτελεί την συνέχεια της παλαιόθεν εθνικής τους διαμόρφωσης να πολεμήσουν, και αν χρειαστεί, να θυσιαστούν για τον Αυτοκράτορα. Μάλιστα, δεν εννοείτο να πολεμήσουν κάποιοι, και κάποιοι άλλοι όχι. Θα πολεμούσαν όλοι, θα συμμετείχαν όλοι σε όλα, διαφορετικά ο Νόμος θα ήταν πολύ αυστηρός μαζί τους. Εκείνο που συμβαίνει μέσα τους, είναι ότι πιστεύουν πως, αν καταφέρουν να αντιμετωπίσουν κάποια κατάσταση, αν την νικήσουν, τότε θα νιώσουν κυρίαρχοι. Αν όμως ηττηθούν, θα σημαίνει πως είναι κατώτερος λαός. Πάνω σε αυτό είναι που διαμορφώθηκε μέσα στον καθένα τους το ενοποιητικό εθνόσημο, που διατηρήθηκε ως εθνοφρόνημα και δεσμεύει τον κόσμο εκεί ως Νόμος, ο οποίος είναι εκτελεστικός και δεν παρέχει περιθώρια για άλλη υποκειμενική σκεπτολογία και σκεπτοδρασία.

Όμως τα γεγονότα που συνέβησαν εκεί πρόσφατα, με τα αποτελέσματά τους πάνω στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, θα πρέπει να μας κάνουν όλους να αναρωτηθούμε για την ποιότητα σκέψης των γήινων επιστημόνων, κάθε καταγωγής και προέλευσης, δυτικούς και ανατολικούς.

Το πρώτο που πρέπει να μάθει κάποιος, όταν ανατρέχει σε σπουδές και επιδιώκει την ανάπτυξη μιας εξειδικευμένης αντίληψης για τον χώρο στον οποίο ζει και πορεύεται είναι το σπουδαιότατο μάθημα των γεωφυσικών λειτουργιών του πλανήτη. Η γεωφυσική κατάσταση της Γης μας παρουσιάζει κατά καιρούς τα ακραία της φαινόμενα. Αυτοί που ονομάζονται ειδικοί επιστήμονεςθα έπρεπε να ασχοληθούν πιο επισταμένα με αυτές τις γεωπλανητικές λειτουργίες, με την έναρξή τους, την αιτία, την πορεία και τις εκδηλώσεις τους. Έτσι θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε σε τι χώρο βρισκόμαστε, ποια είναι τα γεγονότα που εκδηλώνει η φύση του και τι θα πρέπει ή δεν θα πρέπει να απαιτούμε από αυτή. Βέβαια, είναι εύκολο να εκφέρουμε λόγια, να μιλάμε για τις νίκες κάποιων χωρών εναντίον κάποιων άλλων, να μιλάμε για «πολιτισμό», για τεχνολογία και για «εξέλιξη». Όμως τελικά όλα αυτά είναι μόνο για μικρά παιδιά. Δεν είναι για τους μεγάλους. Οι μεγάλοι θα έπρεπε να είχαν αναπτύξει την σκέψη τους περί των αποτελεσμάτων που παρουσιάζουν οι χρονικότητες στις οποίες βαδίζουμε σήμερα. Θα έπρεπε να ασχοληθούν με όλα εκείνα τα θέματα που απαιτούν μια ειδική προσοχή, προκειμένου να βοηθήσουν τον άνθρωπο. Από ό,τι φαίνεται όμως, όλη η διεργασιακή προσπάθεια των ειδικών έγινε χωρίς να έχουν λάβει υπ’όψιν τους το παραμετρικό στοιχείο της κάθε λειτουργίας, εκείνο δηλαδή που βαίνει αντίθετα προς κάθε ανακάλυψη που μας λένε ότι πέτυχαν.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο να είχαμε εισέλθει στην απλούστατη γνωσιολογική αντίληψη που λέει ότι ουδέν καλόν αμιγές κακού. Από όλους αυτούς τους «γνώστες», που δοξάζουμε και τους θέτουμε κοινωνικά, αλλά και μέσα μας, σε μεγάλη θέση, ποιος ασχολήθηκε με αυτό το γνωμικό, που κάθε μέρα, οι γεωφυσικοί Νόμοι παρουσιάζουν μπροστά μας την τραγική του επιβεβαίωση; Νομίζω ότι δεν θα έπρεπε με τόση ευκολία και θαυμασμό να επικαλούμαστε τον όρο «επιστήμων», συμβάλλοντας έτσι στο στήσιμο μιας περηφάνιας, που μάλλον βλαβερή αποδεικνύεται.
Αν θα εισέλθουμε πιο προσεκτικά στα γεγονότα θα δούμε το εξής: Σήμερα έγινε ένα πολύ μεγάλο γεγονός στην Ιαπωνία. Πόσοι πέθαναν από αυτό και πόσοι πρόκειται να πεθάνουν από την μολυσματική κατάσταση που θα ανακύψει; Ποιοι είναι οι αίτιοι που προχωρούν στην θανάτωση τόσου κόσμου; Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται…

Γι’αυτό δεν θα πρέπει οι κάποιοι να παινεύονται ως «επιστήμονες». Μάλιστα προτείνω τον όρο αυτόν να τον σβήσουν από τις αναφορές τους. Διότι κάθε μέρα οι γεωφυσικοί νόμοι αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν επιστήμονες. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που μπορούν να παρουσιάσουν το φαινομενικά καλό, που θα καταλήξει τραγικότατα στο μεγάλο κακό.

Ένα ειδικότατο σημείο που θα έπρεπε να παρατηρηθεί από τους επονομαζόμενους γνώστες, είναι το ειδικότατο σημείο των γεωφυσικών Νόμων: Πως αυτοί προσδιορίζουν την μαγνητική λειτουργία των χώρων, ώστε να διαμορφώνονται οι άνθρωποι σε ένα επίπεδο αντίληψης και συνάντησης μεταξύ τους, για την εθνολειτουργική τους ενότητα και, ταυτοχρόνως, ορμητικότητα. Σε κάθε χώρα που ταξιδεύουμε, βλέπουμε μια κατάσταση διαφοροποιημένη από τι άλλες. Βλέπουμε στους ανθρώπους ένα διαφοροποιημένο παραδοσιακό λίκνισμα στην εκκίνηση των επιθυμιών τους. Όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις θα έπρεπε οι «γνώστες» της Γης να τις προσέξουν και να τις μελετήσουν, για να ξέρουν πως δημιουργούνται και γιατί, ώστε να κατανοήσουν εν τέλει τι υπάρχει σε αυτόν τον χώρο που λέγεται Γη. Ενώ έχουν ανακαλύψει ότι υπάρχουν γεωφυσικά μαγνητικά πεδία που διαμορφώνουν την διαφοροποίηση των φαινομένων της ατμόσφαιρας, της μετεωρολογίας. Αυτά τα μαγνητικά πεδία, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να δουν από τι αποτελούνται, για να παρουσιάζουν αυτές τις θέσεις και αντιθέσεις;
Φαίνεται, όμως ότι τους είναι δύσκολο να ασχοληθούν με αυτά. Διότι αν θα το έκαναν, θα αργούσαν να φθάσουν στα εφευρήματα που μας προσδιορίζουν για να τους χειροκροτήσουμε. Βέβαια, αν το έκαναν, θα καταλάβαιναν πως τα μαγνητικά συνοργανώματα επηρεάζουν την οργανικότητα του ανθρώπου. Θα ανακάλυπταν πως αυτά είναι οι παράγοντες που την διαμορφώνουν. Αυτά τα ατμοσφαιρικά και γεωλογικά λειτουργήματα μας παρουσιάζουν την ύπαρξη της Νομίας και της Αντινομίας. Η Νομία είναι εκείνη που προσπαθεί, εάν ανακαλύψεις πως λειτουργεί, να σε βοηθήσει να αμυνθείς ως προς την Αντινομία, το αρνητικό. Όχι να την νικήσεις, διότι η Αντινομία δεν νικιέται. Προσπερνιέται μόνο με μια αντίληψη ευστροφικού καλλιεργημένου ανθρώπου. Αυτό το σημείο, όλοι εκείνοι που αντιπροσωπεύουν την γνώση, δεν θα έπρεπε να το παρατηρήσουν, ώστε να βοηθήσουν τον άνθρωπο από παιδί, κατά την μαθητεία του, να καταλάβει σε τι χώρο βρίσκεται; Όλοι όμως, έχουν στραφεί στο πώς να ξεγελούν τον άλλον για να λάβουν την αναγνώριση και εκείνα που έχουν θεοποιήσει, θεωρώντας τα «ευγενή αποκτήματα»…